«نرو دَرو نبندُ دَرو دَرو نبندُ نبند دَرو نبندُ نرو دَرو نبندُ». بعد، درامز و تمبک و پیانو و نوای «ای عقل اینجا دنگ شو». و گروه «دنگ شو» ، به حرف مولوی گوش کرده و دنگ شده و آلبوم «اتاق گوشواره» را هم با همین فرمان او آغاز کرده است: دنگ شو.
هسته اصلی دنگ شو را برادران شجاع نوری شکل داده اند: طاها پارسا، نوازنده پیانو و رضا شایا، نوازنده ساکسوفون که در سال های فعالیت گروه، با هنرمندان مختلفی از جمله امید نعمتی، خواننده پالت، سعید آتانی و علی زند وکیلی، خوانندگان آلبوم «اتاق گوشواره» و نوازندگان سازهای دیگر همکاری کرده اند. مثلا در «اتاق گوشواره» از صدای نی اسحاق چگینی و ویولنسل آتنا اشتیاقی و کنترباس آرش ضرابیان بهره برده اند.
دنگ شو پیش از «اتاق گوشواره»، دو آلبوم دیگر را هم منتشر کرده است: «شیراز چل ساله» و «دلتنگ شو». این گروه علاوه بر اجرای موسیقی در جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما، آهنگسازی فیلم «ضد گلوله»، سریال های «پژمان» و «شمعدونی» و … را در کارنامه خود دارد.
«اتاق گوشواره» تلفیقی از سبک های مختلف، از پاپ گرفته تا تانگو است و حتی ریتم های رقص سماع هم در آن شنیده می شود. به جز مولانا، سعدی، حافظ، فریدون مشیری، سیمین بهبهانی و … هم از شاعران «اتاق گوشواره» هستند.
آلبوم پر از نوآوری است: ترکیب شعر مولوی با «دل لای در له شد»، دکلمه کردن شعر در «بی خوابی» و استفاده از مصراع اول شعر «باز باران با ترانه» در «آبان کاشی 16» و ترنم ترکی «گئتمه گئتمه گل گوزل یار» در «ماهی ها» و ترکیب آواز ایرانی دوصدایی با سازهای غربی.
نام آلبوم هم مفهومی کنایه آمیز دارد: اتاق گوشواره در معماری قدیمی ایرانی در دو سوی شاه نشین قرار داشته و وقتی مهمان می آمده، درش را باز می کرده اند تا فضا بزرگتر شود و محل استقرار نوازندگان هم بوده است. و «اتاق گوشواره» دنگ شو، شاید فضایی تازه ایجاد می کند برای مهمانان تازه موسیقی فارسی.