شاکر دنیز شناختهشده با نام شاکرو (به ترکی استانبولی: Şakir Deniz یا Şakiro) (به کوردی: Şakiro) (1936 – 1996) خواننده کورد اهل ترکیه بود. او از مطرحترین هنرمندان سبک سنتی آواز کوردی کرمانجی است و به همین دلیل به کهوا ربات (kewa ribat) ملقب شده است که به معنای کبک نری است که در میان دیگر کبکها آواز قویتر و زیباتری دارد. شاکرو را همچنین شاه دَنگبِژها نیز لقب دادهاند. وی علاوه بر کوردهای ترکیه، سوریه و عراق، در کوردستان ایران هم طرفداران زیادی دارد.
شاکرو در سال 1936 از پدر و مادری کورد در استان عمدتاً کوردنشین آغری در کوردستان ترکیه به دنیا آمد. او همچنین عموی خواننده، بازیگر، نویسنده و کارگردان معروف ترکیه ای ازجان دنیز است. خانوادۀ شاکرو در زمان جوانی و در سال 1959، به دلیل شرایط سیاسی و سیاستهای دولت ترکیه به آدانا تبعید شدند. او به همراه خانوادهاش پس از 7 سال زندگی در تبعید بین سالهای 1959 تا 1966، در سال 1966 اجازه یافتند به شهرشون بازگردند و 2 سال بعد، در سال 1968، در ارزروم مستقر شدند.
شاکرو از شاگردان هنرمند رهسو بودهاست و بیشتر اوقات آهنگهای رهسو را بازخوانی کردهاست. هنرمند رهسو نیز به نوبۀ خود از شاگردان عَودال زَینِکِه بوده و هنر دنگبیژی را از او آموختهاست. شاکرو از خود آثار بی نظیری از خود به جای گذاشتهاست. از شاکرو در طول عمر خوانندگیاش بیش از 266 ترانه در قالب 65 کاست به جای ماندهاست. از میان ترانههای شاکرو 35 ترانه حماسی، 183 ترانه عاشقانه، 27 ترانه در خصوص درگیریهای قبیلهای و عشیرهای، 3 ترانه داستانی (بیت) و 18 ترانه با موضوع طبیعت در این کاستها ثبت و ضبط شدهاست.
در سال 1996 در ترکیه، شهر ازمیر در فقر و تنگدستی جان خود را از دست داد.